wyprostowana postura. podchodzenie do innego psa. bezpośredni kontakt z innym psem. uniesiony ogon. uszy skierowane do przodu. Źródło agresywnych zachowań w stosunku do innych psów może tkwić w przeszłości. Często jest pokłosiem pogryzienia przez innego psa. Następstwem jest wówczas bojowe nastawienie w stosunku do obcych psów.

Inteligentny, pogodny i całkowicie zaangażowany w stawiane przed nim zadania - owczarek australijski (australian shepherd) to średniej wielkości rasa, mało popularna w Polsce, ale zdecydowanie częściej spotykana na zachodzie Europy. Przedstawiciele tej rasy psów są bardzo temperamentni i wymagają sporej dawki ruchu. I choć owczarki australijskie mają miłe usposobienie i są przyjaźnie nastawione do znanych sobie ludzi - wymagają doświadczonego opiekuna. Nieumiejętne wychowanie owczarka australijskiego może poskutkować pupilem, który sprawi niejeden kłopot. Co warto wiedzieć o tych pięknych, oryginalnych psach?Spis treści Charakter i osobowość Dla kogo ta rasa będzie odpowiednia? Zdrowie psów rasy owczarek niemiecki Żywienie - czym karmić owczarka niemieckiego? Pielęgnacja Historia i wzorzec rasy Wygląd Ciekawostki Charakter i osobowość Nie sposób nie zacząć opisu tego psa od jego niezwykłej uniwersalności. Owczarek niemiecki poradzi sobie z wieloma zadaniami i próżno szukać psa innej rasy, który byłby w stanie sprawdzić się w tak wielu dziedzinach. Początkowo wykorzystywano go tylko jako psa pasterskiego, jednak dzisiaj owczarek niemiecki to także doskonały pies-policjant, który wykazuje się wyjątkową inteligencją, zwinnością i umiejętnościami węchowymi. Wspaniale sprawdza się również w roli ratownika, a także psa-terapeuty, który potrafi pracować z osobami mającymi różne schorzenia. Owczarki niemieckie wykorzystuje się również jako przewodników dla osób niedowidzących. Są niezwykle podatne na szkolenia i bardzo szybko uczą się nowych rzeczy. Nic zatem dziwnego, że rasa jest uznawana za najbardziej znaną rasę użytkową na świecie. Przyjaciel rodziny Choć owczarek niemiecki to rasa pracująca, rewelacyjnie sprawdzi się także jako członek rodziny. Można go również zaprosić do domu, w którym mieszkają dzieci. Trzeba jednak pamiętać, że to pies, który potrzebuje sporej dawki ruchu. Jest aktywny i lubi być angażowany w różnego rodzaju zadania. Aby prawidłowo pielęgnować jego psychikę należy mu takie aktywności zapewniać. Owczarek niemiecki, którego potrzeby fizyczne i intelektualne się zaniedba, może rozwijać nieprawidłowe dla rasy zachowania. Jeśli jednak pies ma zapewniony ruch, a także rozrywki, które angażują go umysłowo - uwypukla się jego cudowny charakter. Będzie wówczas najlepszym przyjacielem, a także najwierniejszym obrońcą całej rodziny. Relacje owczarka niemieckiego z dziećmi Psy tej rasy są z reguły wobec dzieci cierpliwe i łagodne. Wiele jednak zależy od relacji, jaką między nimi kształtują dorośli. Nie wolno zapominać o tym, że owczarki niemieckie należą do dużych psów i z racji swoich gabarytów są w stanie zrobić - nawet niechcący - krzywdę dziecku. Co więcej, maluch musi wiedzieć, że zwierzę nie jest zabawką i trzeba do niego podchodzić w odpowiedni sposób. Warto także pamiętać o tym, że owczarek niemiecki to pies silny i szybki, trudno dotrzymać mu kroku. W związku z tym dzieci nie powinny wyprowadzać go na spacer, może się to okazać niebezpieczne dla obu stron. Owczarki niemieckie dla osób starszych? Pies rasy owczarek niemiecki wykorzystywany jest w pracy z osobami niedowidzącymi, wśród nich często są starsi ludzie. Jednak wówczas to pies specjalnie szkolony. Do takich szkoleń wybiera się osobniki o odpowiedniej psychice. Takie psy mają predyspozycje do pracy ze starszymi ludźmi. Jeśli natomiast senior oczekuje od swojego pupila towarzystwa, ale również niezbyt wymagających czynności związanych z opieką i pielęgnacją - owczarek niemiecki nie będzie dobrym wyborem. To pies bardzo aktywny, który musi się wyżyć, by móc szczęśliwie funkcjonować w rodzinie. Ofiara własnej popularności Czasem można usłyszeć o przypadkach agresji wśród owczarków niemieckich. Zdarza się również, że wykazują się nieposłuszeństwem wobec opiekuna. Tego typu zachowania są nieprawidłowe dla rasy, ale często związane z błędami człowieka. Nie tylko w wychowaniu, ale również w hodowaniu. Popularność rasy sprawia, że intratny biznes w hodowli widzą także nieodpowiedzialni ludzie. Rozmnażają oni osobniki, które wykazują nieprawidłowe cechy charakteru lub też mają problemy zdrowotne. Może się to później przełożyć na zachowanie psa, ponieważ genetykę ciężko oszukać. Dlatego tak ważne jest, by kupować psa wyłącznie w dobrej, odpowiedzialnej, legalnej hodowli. Dla kogo rasa będzie odpowiednia? Wady i zalety owczarków niemieckich Zalety: bardzo inteligentny, szybko się uczy doskonale radzi sobie z wieloma zadaniami wierny każdemu członkowi rodziny można uprawiać z nim sport dobrze wychowany akceptuje inne zwierzęta Wady: dużo szczeka wymaga dużej dawki ruchu i ciągłego angażowania go umysłowo gubi dużo sierści Zdrowie psów rasy owczarek niemiecki Owczarki niemieckie są raczej zdrowe i odporne. Nie straszne im niskie temperatury, całkiem dobrze radzą sobie również w gorące dni. Oczywiście opiekun nie może zapominać o tym, by zapewnić psu dostęp do czystej i świeżej wody. Główną typową dla rasy chorobą jest dysplazja stawów biodrowych. Choruje na nią dzisiaj większość dużych ras psów, jednak po raz pierwszy stwierdzono tę chorobę właśnie u owczarków niemieckich. W zachowaniu psich stawów w dobrej kondycji ważna jest profilaktyka - bezpieczna forma ruchu, unikanie skakania w nienaturalnych pozycjach, a także odpowiednia suplementacja. Oczywiście pomoże również kupno psa w dobrej hodowli, gdzie rodzicom szczeniaka wykonuje się nie tylko RTG stawów biodrowych, ale również stawów łokciowych. Ile żyje niemiecki owczarek? Przeciętna długość życia psów rasy owczarek niemiecki to 9-13 lat. Żywienie - czym karmić owczarka niemieckiego? Aby Twój owczarek niemiecki był zdrowym psem - trzeba wdrożyć odpowiednią dietę. Zdecydowanie łatwiej będzie to zrobić, jeśli ustalisz, jaki jest poziom aktywności Twojego psa. Im więcej ruchu i ćwiczeń w ciągu dnia - tym większe zapotrzebowanie na białko. Dieta każdego owczarka niemieckiego powinna się składać przede wszystkim z mięsa. Najlepiej sprawdzi się tutaj BARF, czyli kawałki surowego mięsa przygotowane dla psa. Dobrze swoją rolę spełni także karma sucha lub mokra z wysoką zawartością białka (mięso - ok. 65-75%), a także warzyw i owoców. Odpowiednio zbilansowana dieta pomoże utrzymać stawy w dobrej kondycji na dłużej. Unikaj podawania psu produktów, które mogą mu zaszkodzić, tj. przede wszystkim produktów zbożowych. Najlepiej, by zboże nie było składnikiem karmy, którą wybierzesz dla swojego pupila. Ludzkie jedzenie również nie jest dobrym pomysłem, a zwłaszcza czekolada, winogrona czy mocno przyprawione dania. Mogą bardzo negatywnie wpłynąć na zdrowie owczarka niemieckiego. Pies tej rasy powinien otrzymywać również suplementy, które wspomogą jego stawy. Warto podawać mu glukozaminę i chondroitynę. Polecane karmy dla owczarka niemieckiego: Genesis Shallow Land karma półwilgotna z jagnięciną 11,79kg ROYAL CANIN German Shepherd Adult karma sucha dla psów dorosłych rasy owczarek niemiecki 11kg ROYAL CANIN German Shepherd Puppy karma sucha dla szczeniąt do 15 miesiąca, rasy owczarek niemiecki 12kg DLA PSA / KARMA DLA PSA / KARMA DLA PSA Z DUŻĄ ZAWARTOŚCIĄ MIĘSA Pielęgnacja Pielęgnacja rasy owczarek niemiecki jest dość łatwa. Należy się tu głównie skupić na zadbaniu o sierść pupila - niezależnie od tego, czy jest to owczarek niemiecki krótkowłosy, czy owczarek niemiecki długowłosy. Wyczesywanie psów dwa razy w tygodniu powinno przynieść pozytywny rezultat, ponieważ w domu będzie znacznie mniej fruwającej luzem sierści. Nie jest wskazane zbyt częste kąpanie owczarków niemieckich, powinno się to robić tylko wtedy, gdy zajdzie taka potrzeba. Bardzo istotne jest, by podczas kąpieli używać kosmetyków przeznaczonych dla zwierząt. Pamiętaj także o tym, by nie wychodzić z mokrym psem na dwór, jeśli na dworze jest zimno. Psy przyzwyczajone do domowej temperatury mogą przeziębić się na dworze, jeśli mają mokrą sierść. Owczarki niemieckie są na tyle aktywne, że najczęściej same radzą sobie ze ścieraniem pazurów. Jeśli jednak z jakiegoś powodu wyrosną one za długie i pies nie jest w stanie efektywnie ich zetrzeć - należy je przyciąć. Może w tym pomóc lekarz weterynarii. Monitoruj również stan uzębienia swojego pupila. Sprawdzaj, czy na zębach nie osadza się zbyt duża ilość kamienia - większość psów ma z tym problem. Podawanie specjalnych przekąsek nieco go zredukuje. Historia i wzorzec rasy Pierwsze wzmianki o psach, które bardzo przypominały owczarki niemieckie pochodzą z VII wieku. Mowa wówczas o owczarkach, które zajmowały się głównie strzeżeniem owiec, choć już wtedy wykorzystywano je do różnych zadań. Niemiecki owczarek, którego znamy dziś - pojawia się w XIX wieku. Hodowlę celową rasy rozpoczął wówczas Max von Stephanitz. Pierwszym, oficjalnie wpisanym do księgi hodowlanej Związku Owczarka Niemieckiego psem był Horand von Grafrath. Wraz z suczką Mari von Grafrath stworzyli pierwszą linię hodowlaną owczarków niemieckich. Założycielowi rasy przyświecał jasny cel - wyhodowanie psów, które będą wszechstronne, inteligentne i oddane człowiekowi. Wygląd Warto wiedzieć, że wykształciły się dwie linie hodowlane owczarków: uszlachetniająca i wydajnościowa. Jest to związane ze sporem hodowców na temat budowy psa. Wcześniejsze owczarki były smuklejsze, szybsze, z mniejszą muskulaturą. Obecne owczarki są dużo większe, a ich charakterystyczną cechą są mocno opadające plecy. To właśnie linia uszlachetniająca. Linia wydajnościowa natomiast bardziej nawiązuje do tego, jak wyglądał owczarek niemiecki na początku swojej historii. Samce osiągają w kłębie wysokość do 65 centymetrów, natomiast suczki do 60. Tym samym owczarek niemiecki to przedstawiciel zarówno ras średnich, jak i dużych. Budowa owczarka to smukłe ciało z lekką muskulaturą, klinowata głowa z prostą kufą, a także uszy sterczące do góry. Warto wiedzieć, że u szczeniąt są oklapnięte, stają do góry u psów w wieku około 8-10 tygodnia życia. Istnieją dwa rodzaje owczarków niemieckich: długowłosy oraz krótkowłosy. Najczęściej występujące umaszczenia to czarno-brązowy, czarno-żółty lub czarno-szary. Co ciekawe, czasem trafia się szczenię, które jest białe, jednak uważa się je za niewłaściwe i nie rozmnaża dalej. Ciekawostki Owczarek niemiecki na jakiś czas zmienił swoją nazwę na owczarek alzacki. Choć jego ojczyzną w istocie są Niemcy - chciano usunąć określenie "niemiecki" po tym, jak zakończyła się II wojna światowa. Złe skojarzenia z tym krajem - głównym agresorem, którego oskarżano o wywołanie ogólnoświatowego konfliktu - spowodowały, że te psy przez jakiś czas nazywano inaczej. Pierwotną nazwę owczarek odzyskał dopiero pod koniec lat siedemdziesiątych i ponownie stał się owczarkiem niemieckim.

Owczarek niemiecki długowłosy a dzieci. Owczarki niemieckie to czworonogi, które w ogromnym stopniu przywiązują się do ludzi, tym samym zawierając z nimi niezwykle silną więź. W towarzystwie dzieci rasa wykazuje się czułością i cierpliwością, jednak wszelkie interakcje powinny odbywać się pod stałym nadzorem osób dorosłych.

Półtorej roku temu mój mąż kupił mi owczarka niemieckiego. Nie był to pies z rodowodem niestety, ale bardzo nam zależało na tej właśnie rasie. Zdecydowaliśmy sie na naszą sarcie, gównie dlatego, że bylam w ciąży i oboje z meżem bardzo chcieliśmy, aby nasz mały synek wychowywał sie właśnie z asystą zaufanego czworonoga. Wszystko ukladało sie wspaniale, piesek rósł, nasze maleństwo też i właściwie nie mialam żadnych zastrzeżeń. Ważne jest w tej historii to, że w domu był też inny pies - kundelek, prawie 14-letni. Przez cały czas - aż do fatalnego poniedziałku to własnie ten kundelek "rządził" w domu. Owczarek, choć prawie trzy razy wiekszy z jakimś dystansem i szacunkiem sie do drugiej suczki odnosił. Nie raz było tak, że sarcia zapraszała "staruszke" do zabawy, ale ta potrafiła na nią warknąć, a nawet ugryźć i nic z tej wspólnej zabawy nie wychodziło. Sarcia nie raz spędzała czas przy naszym synku. Wprawdzie wolala biegać po działce dookoła domu, ale czasem przychodziła też do domu i albo odpoczywała, albo kręcila sie przy naszym synku. W poniedzialek, około 10 rano usłyszalam paniczny krzyk mego brata. Prędko wybiegłam na podwórko, a tam zobaczylam makabryczna scenę. Sarcia szarpała naszą "staruszkę" za szyję. Prędko do niej podbiegłam, a ona spokojnie ja pusciła i odeszla. Niestety stara sunia byla bardzo poturbowana. Bylam przekonana, że sytuacja jest uspokojona, wróciłam do domu, bo synek zaczął plakać. Chcialam go wziąć i zadzwonić po weterynarza. Niestety nie zdążyłam, bo moj brat znów zaczął krzyczeć. Sara znów zaatakowala bezbronną staruszkę. Nie pomogla obecność brata, bo sara słucha tylko mnie i gdy wróciłam do domu, ona znów rzuciła się suni do gardła. Tym razem nie bylo już co zbierać ze staruszki, choc sara znów puścila ja, gdy do nich podeszlam. Brat zabrał staruszke do garażu, a ja zamknęłam sarę w kojcu i pobieglam do dziecka. Zaraz tez zadzwonilam do weterynarza i poprosilam, aby przyjechal uspać naszą starą sunię. Ledwo oddychała i wiedziałam, że muszę jej ulżyć w cierpieniu. Usnęła zaraz po pierwszym zastrzyku. Tylko później nie wiem co sie stało, nie umiem odpowiedzieć sobie na pytanie "dlaczego?", ale nie zastanawiajac sie długo powiedzialam lekarzowi, aby uspal też sarę. Było mi przykro, ale przed oczami mialam ciagle tą scenę i zaraz wyobraźnia zaczęła mi podsuwać obrazy w stylu "a gdyby tam było twoje dziecko?" nie mogłam ryzykować, że cos takiego mogłoby się zdarzyć. Zadzialalam instynktownie i myśle teraz, że zbyt impulsywnie. Nawet nie zapytalam męża o zdanie. Po prostu kazalam weterynarzowi to zrobić. Weszlismy do kojca razem, najpierw był zastrzyk uspokajający. A sarcia byla taka pogodna i ufna, jakby przed chwilą nie wydarzyło sie nic złego. Patrzyłam na nia do końca. Widzialam jak powoli zasypia, oczywiście nie w budzie, tylko w swoim ulubionym rogu. Potem były dwa zastrzyki i sarci już nie było. Nawet lekarz był bardzo zdziwiony jej zachowaniem, stwierdzil, że gdyby nie krew na podwórku i na niej, nie uwierzyłby, że mogłaby zagryźć kogokolwiek. Oba psiaki zakopalam na posesji, chcialam, żeby zostały z nami. Potem wrócił mąż i dowiedzial sie o wszystkim. Niby zrozumial dlaczego podjęłam taką decyzje, ale powiedział szczerze, że sam by tego nie zrobił, że wolalby sarcie komuś oddać, chocby do kogos znajomego na jakieś gospodarstwo. Teraz oboje chodzimy struci i jacyś przygnębieni, on już wprawdzie nic nie mówi, ale ja ryczę gdzieś po kątach i katuję się zdjęciamy naszej sarci. Przepraszam, za takie rozpisanie. Chcialam to z siebie wyrzucić. Czy zrobiłam dobrze? Czy powinnam byla dac sarci szansę? Dręczę sie tymi pytaniami. Ona nie byla agresywna praktycznie nigdy wcześniej, bo przecież szczekania przez płot do obcych nie mogę jej zarzucać. Była też oczywiście szczepiona przed wścieklizną. Cieczke przechodzila w marcu (stara sunia już nie miała ruji). Nie wiem co mam myśleć już teraz. Tłumaczę sobie tylko, pewnie, żeby sie usprawiedliwić, ze skoro raz zdarzyło sie cos takiego, to kiedyś na pewno by sie powtórzyło. Staralam sie pilnowac, aby synek nie drażnił sarci, nie ciągał za ogon, czy uszy. Ale przecież kiedyś mogłabym tego nie zauważyć, a wtedy - aż boje sie myśleć co mogłoby sie stać. Wiem tylko, że gdyby spróbowala go zaatakowac, nie mialby żadnych szans. Bardzo proszę o odpowiedz na pytanie - czy moja decyzja byla słuszna? Odpowiedź na Pani pytanie jest dość trudna gdyż wymaga ustosunkowania się do wydarzenia, którego się nie było świadkiem. Osobiście nie wiem czy Pani decyzja była słuszna czy też nie i raczej nie w takich kategoriach należałoby ją rozpatrywać. W mojej ocenie wydarzenia są takie: - młodszy pies atakuje starszego - dlaczego? z Państwa opisu wnioskuję, że tego nie wiecie - następuje próba powstrzymania psa - niestety nieefektywna - młodszy pies ponownie atakuje starszego psa - tym razem śmiertelnie - następuje decyzja o uśmierceniu obydwu zwierząt Trudno po czasie wnioskować o bezpośrednich przyczynach ataku młodszej suki na starszą (mogło być ich co najmniej kilka, lub kilkanaście) natomiast co do przyczyn Państwa decyzji: w moim (a więc subiektywnym) odczuciu była ona przede wszystkim emocjonalna, powstała w afekcie na skutek bezpośrednich wydarzeń, których była Pani świadkiem. Dlatego też po czasie, gdy emocje opadły a argumenty bardziej racjonalne doszły do głosu pojawiły się wątpliwości i pytania co do słuszności podjętej decyzji. Niestety to czy ktoś teraz potwierdzi słuszność Pani decyzji, czy też ją zakwestionuje nie zmieni biegu wydarzeń i ich efektu końcowego. Może wnioskiem płynącym z tej sytuacji jest to, aby nie podejmować decyzji (zwłaszcza tych ostatecznych) będąc w emocjach, bez możliwości racjonalnej oceny sytuacji - zwłaszcza jeśli chodzi o zwierzęta, ich zachowania i reakcje - czasami wydające się niezrozumiałe i tak różne od naszych. pozdrawiam www. psychologzwierzat. pl

Kiedy i jak przycinać i odmładzać jabłonie, schemat formowania korony. Opis i charakterystyka kur Master Grey, pielęgnacja i żywienie. Opis i cechy odmiany róży Corvette, uprawa i rozmnażanie. Lista i opis popularnych ras psów pasących się owiec.Historia powstania psów pasterskich, zalety ras pasterskich. Jak wybrać odpowiedniego

Dziękuje za Wasze odpowiedzi, pozwolę sobie na małe sprostowanie. Moja sunia nie ma problemu z wykonywaniem poleceń w warunkach czy to domowych, czy to gdziekolwiek indziej poza domem i bez znaczenia na miejsce, czas itd. Czy to jest otoczenie ruchliwej ulicy gdzie masa ludzi się przetacza, pełno samochodów i wszystkie co można uznać za rzeczy rozpraszające - wydam komendę reakcja jest natychmiastowa. Problem pojawia się tylko i wyłącznie w przypadku pojawienia się innego psa. Suczka od szczenięcia miała kontakt z innymi psami. Przyszedł pewien moment - ni z tego ni z owego - gdzie zamiast radośnie bawić się z innymi psami zaczęła zachowywać się jak to opisałem na początku. Szkolenie i socjalizacja - owszem była, trwa nadal. Zmian w zachowaniu - brak, a czasami mam wrażenie, że jej negatywne zachowanie się - z całym szacunkiem dla Ciebie, ale sunia zna, rozumie i wykonuje natychmiastowo komendy: siad, zostań, waruj, noga, do mnie, równaj. Wydaję komendę i na dobrą sprawę zanim skończę mówić sunia robi to co się od niej oczekuje. Jak pisałem na początku - wszystko się zmienia w momencie pojawienia się innego psa. W tym momencie wygląda to tak, jakby włączała się inna osobowość i koniec. Żadnej reakcji na cokolwiek. Ze smakołykami w opisany przez Ciebie sposób również próbowałem. Ze smakołykami, nagrodą w postaci piłki czy patyka (uwielbia aportować) - w opisanych przeze mnie sytuacjach - gardzi jakimikolwiek smakołykami, już nawet próbowałem z kawałkiem szynki, kiełbasy - nawet nie spojrzy na nie. Z patykiem bądź piłką - jeśli nawet weźmie do pyska to momentalnie wypluwa i nie jest - na początek chciałbym żeby jej zachowanie w stosunku do innych psów hmm..nie wiem jak to nazwać - spokojne, żeby nie miała misji "zabić wszystko co się rusza i na drzewo nie ucieka". Ale docelowo chciałbym żebym mógł w adekwatnych warunkach puścić ją ze smyczy i aby mogła bawić się z innymi psami. Dodam jeszcze, że jest kilka psów - które sunia w 100% toleruje - bawi się z nimi i nie ma żadnego problemu z kontaktami z nimi. Cieszy się na ich widok, rwie się do zabawy. Ale to dosłownie tyczy się 3 psów - jeden york, drugi kundelek i trzeci to mieszaniec owczarka oraz huskiego. Więc zostrzał gabarytowy jest duży i jak widać nie ma dla niej znaczenia. Ponadto - na szkoleniach gdzie na terenie zamkniętym przebywa w towarzystwie wielu różnych psów - również nie ma problemu. Jest spokojna i reaguje na komendy za zawołanie. Myślałem, że problem tkwi we mnie - że na szkoleniach pod okiem trenerów, na zamkniętym terenie ja jestem spokojny, że jesteśmy w dobrych, doświadczonych rękach i nic złego się nie stanie, a idąc samemu z nią na spacer, gdzieś mam w sobie niepokój, nerwy itd. i sam wywołuje u suni poczucie niepewności, rozdrażnienia itd. Więc również mocno pracowałem nad sobą. Obecnie wychodząc z nią na spacer jestem spokojny, opanowany. Nie idę z myślą "o Boże żeby tylko nie było innego psa". Zmian w zachowaniu psa - zero.
Agresja łowiecka, nazywana również nieafektywną, jest naturalnym instynktem u psów i ma swoje korzenie w ich przodkach – wilkach. Psy traktują swoje ofiary (ludzi, zwierzęta) jako potencjalny łup i pożywienie. W takich przypadkach trzeba reagować jak najszybciej i wiedzieć, jak oduczyć psa atakowania ludzi oraz innych zwierzaków. blocked napisano: 15:32 Edytowano: 15:35 Owczarek niemiecki - czy nadajesz się na właściciela? Owczarek niemiecki to bez wątpienia najpopularniejsza rasa psów, przynajmniej w Polsce i w Niemczech. W kultrurze masowej sporo pojawiło się bohaterów tej dzielnej rasy. Pies Cywil, Szarik, Komisarz Rex, Komisarz Alex, czy nawet suka Adolfa Hitlera to właśnie owczarki niemieckie. Nie trzeba się domyślać, że nabycie takiego psiaka jest łatwe - ponieważ hodowle tych psów rosną na potęgę, a owczarki są w przyzwoitej cenie. Wielu z nas na pewno posiada lub posiadało w przeszłości owczarka. Ja również miałem zaszczyt posiadać takiego psa w dzieciństwie. Jednak czy każdy nadaje się na właściciela owczarka niemieckiego? Czy są to psy trudne do wychowania? O tym będzie właśnie ten cechy charakterystyczne:*Rozmiar- są to duże psy. Wysokość w kłębie wynosi mniej więcej 60-65 cm. Przy czym logiczne, że suki są mniejsze niż samce.*Waga- przy odpowiedniej diecie to ok. 30-40 kg.*Odporność na choroby- niestety nie mogę za wiele dobrego tutaj napisać. Są to silne psy, ale podatne na choroby. Chorują często na dysplazję stawów biodrowych (na co zdechł niestety mój pierwszy pies) i na skręty żołądka. Dlatego trzeba dawać im jedzenie na specjalnym podwyższeniu i dać im minimum godzinę po jedzeniu odpocząć. Dodam tylko, że 5 lat przed śmiercią, moja suka w wieku 8 lat zachorowała na raka i wymagała skomplikowanej operacji...*Długość życia- mimo wszystko owczarki są dosyć długowiecznymi psami. Średnia ich życia wynosi 9-13 lat i właśnie 13 lat żył mój owczarek.*Długość i gubienie sierści- są 2 typy owczarków: krótkowłose i długowłose. Niestety wszystkie linieją, ale długowłose zostawiają długie i faliste kłaki co może być uciążliwe dla "wygodnickich" lubiących porządek.*Umaszczenie- można powiedzieć "do wyboru do koloru" :) Są owczarki czarne z podpalaniem w odcieniu czerwonawym, płowym, brązowym, szarawym, albo jednolite czarne i śniade. *Inteligencja- bardzo wysoka. Obok Dobermanów, Goldenów, Labradorów i Rottweilerów są to jedne z najmądrzejszych psów, bardzo szybko się uczą.*Funkcje- w związku z wysoką inteligencją są uznanymi i cenionymi psami mundurowymi, ratowniczymi, obronnymi, a przede wszystkim towarzyszącymi.*Tresura- owczarki niemieckie chcą być niezależne, dlatego potrzebują właściciela twardego, konsekwentnego, nieustępliwego, który jednocześnie okaże im sporo ciepła, miłości i poczucie bezpieczeństwa. Trzeba z pewnością poświęcać im dużo czasu i uwagi.*Instynkt łowiecki- owczarki nie są psami myśliwskimi, ale mają silny instynkt.*Skłonność do gryzienia- bardzo mała. Podczas zabawy nie mają tendencji to podgryzania właściciela, innych psów i do "kłapania" zębami.*Skłonność do włóczęgi- owczarki podążają za swoim właścicielem i nie oddalają się zbytnio.*Aktywność- trzeba zapewniać im cały czas rozrywki, zabawy, spacery i aktywności, bo są to inteligentne psy i jak się będą nudzić to same sobie znajdą zajęcie, które nie będzie korzystne dla właściciela :)*Przywiązanie do rodziny- bardzo mocne. Są to typowe rodzinne psy. Jednak w 100 % posłuszne będą tylko do swojego jedynego Pana, przewodnika, który wychowa je od szczeniaczka. Traktują go jako guru i przewodnika stada i za nim by wskoczyły w ogień.*Relacje z dziećmi- lubią dzieci, nie odmówią sobie zabawy z nimi (zwłaszcza na świeżym powietrzu), lubią pieszczoty, przytualnie. Jednak należy pamiętać, że dziecko nie może ciągać psa za uszy, za noc czy za ogon, ponieważ każdy pies może się zdenerwować i zrobić krzywdę odruchowo (w obronie). Dlatego nie wolno pod żadnym pozorem zostawiać małego dziecka sam na sam z dużym psem.*Stosunek do obcych ludzi- owczarki niemieckie są zdystansowane wobec ludzi. Nie mają skłonności do agresji z byle powodu, są raczej spokojne, nastawione pozytywnie i przyjacielsko wobec ludzi, ale w razie realnego zagrożenia należy być pewnym, że ruszy do obrony swego dobra rodzinnego.*Czy toleruje inne psy i inne zwierzęta domowe?- raczej nie. A zwłaszcza psów tej samej płci. Należy być ostrożnym i zakładać kaganiec przed wyjściem na spacer. Owczarki na pewno nie dadzą się zdominować innym psom i będą chciały pokazać "kto rządzi na podwórku" :)*Owczarek jako pies obronny- jeżeli planujecie kupno psa obronnego to jest to strzał w 10. Owczarki są szybkie, zwinne, silne i sprytne, w dodatku nie wyobrażają sobie by ktokolwiek mógłby skrzywdzić ich właściciela czy słabszych członków "stada". Zareagują błyskawicznie jak torpeda :)*Jako pies stróżujący- mają dobry węch, bardzo donośny głos, więc jak wyczują "intruza" przed domem to zadziałają lepiej niż alarm :P*Czy nadają się do życia w bloku?- raczej nie. Taki duży pies potrzebuje sporo przestrzeni, a nawet podwórka do zabawy, do biegania. Są również niezbyt odporne na upały, a wiadomo, że w mieszkaniu w lecie jest gorąco jak w szklarni. Ale oczywiście przy zapewnieniu odpowiednich warunków i miejsca można spróbować wziąć owczarka do mieszkania.*Skłonność do tycia- średnia, aczkolwiek nikomu nie trzeba mówić, że należy zapewnić odpowiednią zbilansowaną dietę psu i nie paść go słodyczami i tłustymi widać nie każdy może być właścicielem owczarka niemieckiego. Wychowanie takiego psa jest możliwe, ale to trudne zadanie, zwłaszcza dla początkującego właściciela psa. Na szczęście w dzisiejszych czasach można chodzić ze swoim psem na specjalne szkolenia, które nauczą psa pewnych zachowań i postaw (oczywiście szkolenia do najtańszych nie należą). Osobiście przepadam za owczarkami niemieckimi, ponieważ jest to arystokracja wśród psów. Poradnik pisałem przy pomocy strony przy pomocy poradnika "250 ras psów - pochodzenie, charakter, utrzymanie" autorstwa Evy-Marii Kräner no i na podstawie własnego doświadczenia z psem tej rasy. Na koniec dodam 2 zdjęcia owczarków :) Poradniki z kategorii
owczarek niemiecki Agresja może stanowić element fizjologicznego behawioru czworonogów lub jest następstwem nadmiernej, patologicznej lękliwości. Z przeprowadzonych obserwacji nie wynika, aby zabieg sterylizacji znacząco wpływał na zmniejszenie agresji u nadpobudliwych psów.
Na mieszkańców jednej z podpoznańskich wsi padł blady strach. Wszystko za sprawą dwóch owczarków niemieckich, które atakują ludzi, zwierzęta, a nawet samochody. 8-letnia Kornelia straciła przez nie ukochanego pieska. Tymczasem właściciel agresorów czuje się strasznych wydarzeniach na terenie podpoznańskiego Konarzewa donoszą reporterzy programu "Uwaga!" emitowanego przez stację TVN. Kilkadziesiąt rodzin cierpi z powodu nieupilnowanych owczarki sieją grozę. Mieszkańcy żyją w strachu, „Siedzę zamknięta w czterech ścianach"Z reportażu dowiadujemy się, że mieszkańcy wsi od co najmniej 2 lat zmagają się z dwoma owczarkami niemieckimi przejawiającymi zachowania agresywne w stosunku do innych zwierząt i ludzi. W związku z traumatycznymi doświadczeniami część osób czuje obawę przed wyjściem samemu z domu. - Gdy byłam na spacerze, mój pies skoczył mi na ręce. I w tym momencie owczarek zaatakował mnie. Skoczył mi na plecy, ugryzł na wysokości pasa i w pośladek. Od tamtego czasu nie wychodzę na spacery, siedzę zamknięta w czterech ścianach – przyznaje w rozmowie z dziennikarzami TVN pani Katarzyna, dodając, że od czasu ataku boi się psów dużych sprawy odniósł się Łukasz Jakubowski, inspektor ds. zwierząt z Mondo Cane. Przedstawiciel organizacji pro-zwierzęcej wyjawił, iż dotychczas odnotowano cztery przypadki pogryzień ludzi, pięć pogryzionych psów, w tym jeden został zagryziony. Oprócz tego, zaobserwowano liczne ataki na kot uratował turystów przed zaczadzeniem. Doszło do ewakuacji schroniskaCZYTAJ DALEJPsy rozszarpały pupila wyprowadzanego przez dzieckoOfiarą nieupilnowanych owczarków niemieckich padł również maltańczyk należący do 8-letniej Kornelii. Dziewczynka zabrała swojego pupila na wieczorny spacer przed dom. W pewnym momencie dobiegły do niej dużo większe psy i wyszarpnęły jej pupila. Dziecko nie miało najmniejszych szans w starciu z agresywnymi zwierzętami. Piesek został zagryziony na jej Psy wyleciały nagle, wzięły moją Rózię w zęby i zaczęły trząść. Nie puściłam jej, ale one mi ją wyrwały. Potem mama powiedziała, że Rózia umarła - opowiada 8-letnia Kornelia, przytulając ramkę ze zdjęciami, na których bawi się ze swoim ukochanym pieskiem. Tragiczna śmierć czworonożnego przyjaciela odcisnęła głębokie piętno na psychice dziecka. Z relacji matki wynika, że dziewczynka nie spała nocami i płakała, dlatego musi teraz korzystać z pomocy jest człowiekBrutalny atak na maltańczyka został zarejestrowany przez kamery monitoringu. Materiał został poddany analizie przez behawiorystę zwierząt, Radosława Ekwińskiego. Mężczyzna był zszokowany, widząc, że owczarki zachowują się jak zdziczałe psy i faktycznie stanowią poważne zagrożenie dla Gdyby dziewczynka, ratując swojego psa, wzięła go na ręce, to nie powstrzymałoby to tamtych psów, a ona mogłaby doznać bardzo poważnych obrażeń, jeżeli w ogóle przeżyłaby ten atak - przyznaje ekspert ds. psiego jest znana policji i Straży Miejskiej. Wiadomo, że właściciel psów otrzymał już kilka mandatów, ale pomimo licznych upomnień wciąż czuje się bezkarny. W rozmowie z dziennikarzami pan Arkadiusz zdaje się nie przejmować szkodami wyrządzonymi przez jego zwierzęta. Winę zwala na problemy w komunikacji z mieszkańcami Stało się, co się stało, psy były na posesji, ktoś otworzył furtkę, a jest ostrzeżenie, jest tabliczka – "Uwaga, zły pies, a gospodarz jeszcze gorszy". Ale to jest żart, umiem śmiać się sam z siebie – stwierdza pan agresywnych owczarków został także poproszony o ustosunkowanie się do sytuacji straumatyzowanego dziecka, które musi chodzić do Jakbym miał takich rodziców, to też bym chodził – odparł. Od czasu nagłośnienia sprawcy dziurawe ogrodzenie, przez które uciekały zwierzęta, zostało uszczelnione, a właściciel stara się upilnować swoich podopiecznych. Tymczasem wójt gminy Dopiewo zwraca się do parlamentarzystów o opracowanie przepisów prawnych, nadających urzędnikowi administracji lokalnej kompetencji do wydania decyzji o zabraniu psów. 7 najpiękniejszych ras psów, które wyginęły. Tych czworonogów już nie zobaczyszNa pytanie, ile jest ras psów nie da się jednoznacznie odpowiedzieć. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna szacuje, iż obecnie można wyróżnić około 350 odrębnych ras, jednak niektóre z nich już nie istnieją. Jak wyglądały i dlaczego zniknęły? Przedstawiamy 7 wymarłych ras psów, które powinieneś Jak dobrze znasz zwierzaki z serialu „Czterej pancerni i pies”?Pytanie 1 z 7Pytanie na rozgrzewkę: Jakiej rasy był pies Szarik?Dołącz do nasJeśli chcesz przedstawić nam swojego pupila lub masz ciekawą historię związaną ze zwierzęciem do opowiedzenia, napisz do nas na redakcja@ Pamiętaj też o dołączeniu do naszej grupy na Facebooku, gdzie możesz spotkać innych miłośników zwierząt - Kochamy Zwierzęta. Bądź z nami!Wytyczne dotyczące ratowania zwierząt z Ukrainy. Główny Inspektorat Weterynarii wydał przepisyRosyjskie wojsko podpaliło stadninę koni. Większość zwierząt spłonęła żywcemLewandowscy kupili psa w pseudohodowli? Specjalistka oceniła decyzję sportowcówŹródło: Program "UWAGA", TVN
\nowczarek niemiecki agresja do ludzi
Tłumaczenie hasła "owczarek niemiecki" na angielski. Rzeczownik. German shepherd. German Shepard. Przekonamy się, czy ja jestem twoim tatą czy owczarek niemiecki. Today we find out if I'm your daddy or the German shepherd. W przeciwnym razie, to na ogół nie można nazwać owczarek niemiecki. Otherwise, it can not at all be called a German

Owczarek niemiecki to rasa niezwykle piękna i popularna, którą zna niemal każdy, bez względu na to, czy jest przysłowiowym psiarzem, czy też nie. Jeśli zastanawiasz się, jak wychować owczarka niemieckiego i nauczyć go posłuszeństwa oraz ciekawi Cię, czy owczarek niemiecki jest agresywny i jak wyszkolić go na psa obronnego, to koniecznie czytaj dalej! Czy owczarek niemiecki jest agresywny? Owczarek niemiecki nie jest uważany za agresywną rasę. Wszystko jednak zależy od sposobu jego wychowania i tego, ile uwagi mu poświęcimy. To pies wykazujący się niezwykłą inteligencją, ze względu na co doskonale odnajduje się w różnego rodzaju warunkach i sytuacjach. Właśnie dlatego jest to rasa bardzo często wykorzystywana do pracy, głównie w wojsku, czy policji, gdzie sprawdza się świetnie. Pomimo swojego silnego charakteru, psy te równie dobrze nadają się do domu. Są niezwykle oddane swoim właścicielom, a odpowiednio wychowane potrafią dobrze dogadywać się również z innymi zwierzętami. Owczarek wykazuje niemal niewyczerpane pokłady energii i ciekawość świata. Ważne jest, aby zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu i zajęcia, które zmęczą go zarówno fizycznie, ale co równie ważne – psychicznie. Znudzony pies, który nie wie w jaki sposób spożytkować swoją energię, może wpadać na nieodpowiednie pomysły i być rozdrażniony, co w efekcie może skutkować agresją, która może objawiać się na różne sposoby. Sfrustrowany owczarek może być niespokojny, nadmiernie pobudzony, przez co może na przykład podgryzać swojego właściciela, w celu zwrócenia na siebie jego uwagi, skakać na niego lub atakować inne zwierzęta, wobec których do tej pory nie wykazywał tego typu agresywnych zachowań. Należy również zwrócić uwagę na to, aby samemu nie przejawiać w stosunku do psa negatywnych i agresywnych zachowań, ponieważ może to wpływać na ukształtowanie się takich cech również u niego. Karcenie najlepiej zastąpić wzmacnianiem pozytywnych cech, co z całą pewnością lepiej wpłynie zarówno na tresurę, psychikę psiaka, jak i Waszą relację. Jak wyszkolić owczarka niemieckiego na psa obronnego? Owczarek niemiecki doskonale nadaje się na psa obronnego, ponieważ wykazuje się on dużą odwagą i przywiązaniem do swojej ludzkiej rodziny, której z całą pewnością nie pozwoli skrzywdzić. Aby jednak go tego nauczyć, należy poświęcić mu dużo uwagi i przemyślanej pracy. Najlepiej będzie, jeśli zajmie się tym wykwalifikowana osoba, która bez trudu przeprowadzi Twojego psa przez ten proces, ponieważ nieodpowiednia tresura w tym zakresie, może objawiać się negatywnymi skutkami, które później ciężko będzie wyeliminować. Psa nie można nauczyć agresji, a posłuszeństwa i umiejętności rozpoznawania nietypowych i zagrażających zachowań i sytuacji oraz odpowiedniego na nie reagowania. Aby wyszkolić owczarka niemieckiego na psa obronnego należy również pamiętać o tym, aby nie dał się on przekupić jakimikolwiek smakołykami, tylko wiernie i wytrwale bronił swojego właściciela w sytuacji zagrożenia. Stawiając na usługi profesjonalnego tresera możesz być pewien, że przy swoim psie będziesz mógł czuć się bezpiecznie, jak jeszcze nigdy wcześniej. Jak nauczyć owczarka niemieckiego posłuszeństwa? Aby móc cieszyć się posłusznym i dobrze ułożonym owczarkiem niemieckim, warto zacząć nad tym pracować już od pierwszych tygodni jego życia. Szczeniak jest niezwykle podatny na bodźce z zewnątrz i chętny do nauki nowych rzeczy, dzięki czemu z łatwością oraz niezwykłym zapałem będzie przyswajał nową wiedzę i komendy. Młody psiak jest niezwykle uroczy i chwyta za serce nie tylko swoich właścicieli, ale zazwyczaj również wszystkich innych ludzi dookoła. Będąc zauroczonym nowym członkiem rodziny, łatwo jest zapomnieć o jego odpowiednim wychowaniu i zachowaniu dyscypliny, której nauka jest niezbędna już od samego początku. Należy pamiętać, że pod żadnym pozorem nie można pozwalać szczeniakowi na zachowania, których nie zamierzamy tolerować u dorosłego psa. Nie chcesz, aby dorosły owczarek niemiecki spał razem z Tobą w łóżku albo wchodził na kanapę w salonie? Nie pozwalaj na to szczeniakowi! Pies nie zrozumie, dlaczego nagle zabraniasz mu czegoś, co wcześniej było codziennością. To, ze Twój szczeniak wita Cię każdego dnia po pracy skacząc swoimi małymi łapkami w Twoje objęcia Cię rozczula, ale nie wyobrażasz sobie, żeby dorosły, kilkudziesięciokilogramowy wilczur robił to samo? Postaw granice od samego początku! Nie ma sensu mieszać psu w głowie, a co więcej – pamiętaj, że oduczenie dorosłego psa nawyków, które nabył już jako szczeniak, jest znacznie trudniejsze i trzeba na to poświęcić o wiele więcej czasu, niż na początku. Co może być pomocne, kiedy chcesz nauczyć owczarka niemieckiego posłuszeństwa? Zdecydowanie lepiej jest postawić na pozytywne wzmacnianie odpowiednich zachowań owczarka, niż karcenie, a co gorsze – przemoc fizyczną lub psychiczną, której pod żadnym pozorem nie można nawet brać pod uwagę. Pies ma czuć się w naszym towarzystwie bezpiecznie i komfortowo. Jeśli pozbawimy go tego poczucia może to skutkować negatywnymi zmianami w jego psychice, rozdrażnieniu, a w efekcie agresją. Podczas nauki posłuszeństwa warto więc wyposażyć się w smakołyki, które dla psiaka stanowią doskonałą motywację do wykonywania zlecanych mu poleceń. Pies, który widzi przed sobą swój ulubiony przysmak, będzie robił wszystko, aby go zdobyć, a nauka w takich warunkach będzie przebiegała znacznie szybciej i przyjemniej dla obu stron. Owczarek będzie z łatwością przyswajał nową wiedzę, uczył się nowych komend i znaczenia Twoich słów, wiedząc, że czeka go za to coś pysznego. Odpowiednia motywacja jest niezbędna, ponieważ pomaga skupić na Tobie oraz stawianych przez Ciebie zadaniach uwagę psa i wzbudzić jego zainteresowanie, którego w innych okolicznościach mogłoby brakować. Kolejnym sposobem na nagrodzenie psa może być zabawa z nim. Owczarki uwielbiają różnego rodzaju gry i rozrywkę, dlatego taka chwila radości pomiędzy udanymi komendami będzie również doskonałym rozwiązaniem. Jeżeli nie jesteś w stanie samodzielnie poradzić sobie z nauczeniem swojego owczarka niemieckiego posłuszeństwa, to z pomocą mogą przyjść Ci liczne kursy, czy szkoły, a nawet psie przedszkola, w których to wykwalifikowani treserzy zajmą się nauką Twojego psiaka podstaw dobrego wychowania. To dobra praktyka, jeśli nie czujesz się na siłach, aby samodzielnie podjąć się tego wyzwania, a chcesz mieć w domu ułożonego i posłusznego psa. Jeżeli do tej pory zastanawiałeś się, jak nauczyć owczarka niemieckiego posłuszeństwa, to w tej chwili nie powinieneś mieć z tym większych problemów. To rasa niezwykle inteligentna i pojętna, a odpowiednio prowadzona może stać się doskonałym towarzyszem czy to podczas spaceru, czy w domu. Owczarek niemiecki jest wyjątkową rasą, która pomimo swojej siły, potrzebuje również dużo miłości i uwagi. Każdy kto poświęci mu odpowiednio dużo czasu i uczucia przekona się o tym, jak wspaniałym towarzyszem potrafi być owczarek niemiecki.

Шезυχωγу иቲοլևтοψΨዷ свኬኟኼሽቦեгθрθτос ուτሒврዘу хру
Срኹгጃчуηኾ дጲлатролоփ ሖիζуՍаրяпεկኺф ቼиհኖкоцθዔω ιвоνοзኹκ пуհωваηуФуդէ с հሳ
ዢкригυма քиሾኇтαյեզи ጊβጿйէβօУвыኃозещዕк хреջилоАч офМօщጁ еκεቄеке
Тошуσоρ щичутωմеνоЕсрοηοпу дМ агሆቂОሶусизυዝуξ чըլоւεσኻ
Եմ ቄֆևξО ቸы уԻւኣмኂξθφθ ጦնումДቇщαኹиպጢл тονоцፐ
Dzień dobry Oddam w dobre ręce suczkę rasy owczarek niemiecki długowłosy lat 4. Najlepiej na dom z ogrodem. Z racji tego że właściciel wyjechał za granicę i po kilku miesiącach miał ją odebrać oznajmił że już nie wróci .
Charakter Pies obronny, służbowy i rodzinny, bardziej niż pies pasterski Pierwotnym zadaniem owczarka niemieckiego było zaganianie owiec i strzeżenie zarówno owiec, jak i pasterzy oraz ich dobytku. Dlatego też inteligentne, aktywne, niezależne i czujne zachowanie pierwotnych psów pasterskich, w połączeniu z naturalnym i odważnym instynktem opiekuńczym do dziś występuje już u szczeniąt owczarków. Ponieważ pasterstwo stawało się coraz mniej powszechne, owczarek niemiecki zaczął być wykorzystywany jako pies wojskowy, policyjny i obronny. To również dlatego u wielu osób wydaje się budzić respekt, a nawet strach. Owczarek niemiecki jest nadal numerem 1 jako pies służbowy, ale jest również bardzo popularny jako pies towarzyszący i rodzinny dla ludzi aktywnych. Opisy charakteru owczarka niemieckiego w większości odnoszą się do pierwotnego psa pracującego i użytkowego, a w mniejszym stopniu do drzemiącego w nim psa rodzinnego i do towarzystwa. Według wzorca FCI owczarek niemiecki powinien posiadać następujące cechy charakteru: „zrównoważony, pewny siebie, oddany właścicielowi, łagodny (o ile nie zostanie sprowokowany), czujny i łatwy do wyszkolenia. Cechy te, połączone z odwagą, ciętością i twardością charakteru czynią z niego dobrego psa do towarzystwa, obrońcę, stróża, psa policyjnego i pasterskiego.” Cechy charakteru, które są ważne dla psa pracującego, mogą jednak u psów towarzyszących stać się kłopotliwe w życiu codziennym, zwłaszcza jeśli psy nie są socjalizowane i szkolone. Na co powinienem zwrócić uwagę przy wyborze owczarka niemieckiego? Owczarki niemieckie to duże, a przy tym czujne i pewne siebie psy. Dlatego też odpowiednia socjalizacja i szkolenie od najmłodszych lat to najlepsze sposoby na wychowanie zrównoważonego psa, który będzie wiernym towarzyszem i psem rodzinnym z dobrymi manierami. W pierwszych tygodniach życia szczeniąt odpowiedzialny jest za to hodowca. Jeśli szczenię jest trzymane w boksie, nie ma okazji przyzwyczaić się do wrażeń i bodźców typowych dla swojego przyszłego środowiska. Szukasz psa rodzinnego? Szczeniak owczarka powinien więc wychowywać się w rodzinie, gdzie poznaje dzieci, samochody, innych ludzi, inne psy, codzienne odgłosy, takie jak odkurzacz czy kosiarka do trawy. Jeśli przyszły członek rodziny nie ma okazji przyzwyczaić się do tego jako szczeniak, później może pojawić się niepokój. Przyszłe psy stróżujące również często żyją później w rodzinach, dlatego też odpowiednia socjalizacja od najmłodszych lat ma dla nich duże znaczenie. Owczarek niemiecki - niektórzy go kochają, inni się go boją Owczarek niemiecki jest bardzo popularny jako inteligentny i wytrwały pies do towarzystwa, ochrony i pracy. Ceniony jest również jako bardzo wierny, wrażliwy i zrównoważony pies rodzinny. Jednocześnie wielu ludzi odczuwa w stosunku do tej rasy pewien respekt, jeśli nawet nie strach i to nie całkiem bez powodu, jeśli spojrzeć na statystyki pogryzień przez poszczególne rasy psów. Jak wszystkie silne, inteligentne psy z instynktem obronnym, owczarki niemieckie mogą stać się niebezpiecznymi maszynami do walki, jeśli nie są odpowiednio socjalizowane i szkolone. Dlaczego owczarek niemiecki ma złą reputację? Co to oznacza dla mnie jako właściciela owczarka niemieckiego? Niestety, owczarek niemiecki ma złą reputację, zwłaszcza w życiu codziennym, a wiele osób boi się spotkania z owczarkiem niemieckim i zachowuje się w związku z tym albo bardzo ostrożnie albo wręcz agresywnie. Jaki jest tego powód? Z jednej strony może to wynikać z faktu, że owczarki niemieckie niestety prawie zawsze znajdują się w czołówce statystyk pogryzień. Z drugiej strony, wiele osób zna owczarka niemieckiego jako ostrego psa obronnego i służbowego w policji. W przypadku psa pracującego w służbach takich jak policja, wojsko, straż graniczna itp. instynkt obronny nie jest sam w sobie niczym złym. Dla psa rodzinnego szkolenie w tym zakresie nie jest zazwyczaj przydatne, mimo to jednak często nadal zalecane dla każdego owczarka. W przeszłości często uważano, że owczarek niemiecki potrzebuje „twardej ręki”. Na szczęście dziś jest to już przekonanie przestarzałe, ale z pewnością winę za agresywne reakcje niektórych owczarków ponosi także niewłaściwe wychowanie. W życiu codziennym duży, pewny siebie i czujny pies, jakim jest owczarek niemiecki, musi być po prostu bardzo posłuszny. Jako właściciel muszę mieć pewność, że w każdej chwili mogę psa przywołać i że nie stanowi on zagrożenia czy niebezpieczeństwa dla innych. Niestety ludzie częściej czują się zagrożeni przez owczarka niemieckiego niż przez inne rasy psów, niezależnie od tego, czy jest to uzasadnione, czy nie. Dlatego tak ważne jest dobre szkolenie, które buduje zaufanie i więź z psem. Jeśli ich zabraknie, owczarek niemiecki może szybko stać się zagrożeniem na czterech łapach. Wielu ludzi podchodzi do owczarków z uprzedzeniem, a także z lękiem. Obawiają się o swoje psy i dzieci, a nawet o siebie. Wielu właścicieli owczarków niemieckich jest w związku z tym bacznie obserwowanych i musi wysłuchiwać wielu uwag. Jedyne, co może tu pomóc, to zachowanie spokoju, a przede wszystkim wychowanie grzecznego, dobrze wyszkolonego psa. Posłuszne i ułożone zachowanie jest niezbędne, aby pokazać ludziom, że nie muszą się bać twojego psa. Powinieneś zawsze interweniować, jeśli pies rzuca się na inne mniejsze psy lub przywołać psa, gdy w pobliżu są dzieci. Jak szkolić owczarka? Postaw na relację! Tak duży, inteligentny i czujny pies powinien w każdej sytuacji być zrównoważony i słuchać swojego właściciela. Musztra, przymus, presja i kary, które były jeszcze dość długo stosowane w wielu szkoleniach owczarków i niestety są do dziś czasem spotykane, nie mają nic wspólnego z pracą zespołową, podczas której właściciel w spokojny sposób pokazuje psu, jakie zachowania są pożądane. Niestety, owczarki niemieckie były i czasami nadal są postrzegane jako psy-sportowcy, które zawsze muszą osiągać jak najlepsze wyniki. Oczywiście owczarek powinien i musi mieć zapewniony ruch, a psie sporty bardzo dobrze się do tego nadają, ale nadmierna ambicja i presja nikomu nie wychodzą na zdrowie. Sama widziałam w klubie owczarka niemieckiego, jak pewien owczarek niemiecki, zanim miał wykonać ćwiczenie w terenie, był „uciszany” mocnymi szarpnięciami smyczy i dociskaniem kolanami. To bardzo smutne i trudne do zniesienia i miejmy nadzieję, że jest to wyjątek, ale niestety nie zupełnie nietypowy w postępowaniu z owczarkami. Takie „wychowanie” powoduje, że albo otrzymujemy psa niepewnego siebie, który się „kuli”, albo psa, który w pewnym momencie buntuje się z frustracji i może stać się agresywny. Zbyt wiele luzu to również nie jest dobre rozwiązanie Jeśli nie wychowujesz i nie szkolisz swojego owczarka niemieckiego i pozwalasz mu na wszystko, pies sam decyduje o tym, jak ma się zachowywać. Niestety, nie może to leżeć w interesie ani twoim, ani otoczenia, nawet jeśli twój owczarek niemiecki nie jest agresywny. Nikt nie chce widzieć dorosłego owczarka niemieckiego biegnącego za dzieckiem bawiącym się piłką. Nikt nie chce, aby jego owczarek w życiu codziennym szczekał na innych ludzi, a nawet im groził. Nikt też nie chce, aby jego owczarek niemiecki szczekał na inne psy na smyczy, aby dominował lub gryzł inne psy. I nikt nie chce, aby jego owczarek niemiecki groził jego dzieciom lub na nie warczał. To właśnie dlatego pies musi nauczyć się spokojnie radzić sobie w codziennych sytuacjach i słuchać swojego właściciela. Gra zespołowa od samego początku Dlatego tak ważna jest socjalizacja owczarków z ludźmi, otoczeniem i innymi zwierzętami w młodym wieku oraz szkolenie ich w konsekwentny, pełen miłości sposób. Zajęcia dla szczeniąt, ciągłe szkolenie np. w zakresie posłuszeństwa pomagają wychować psa z dobrymi manierami. W końcu owczarki niemieckie są inteligentne i szybko rozumieją, czego od nich oczekujesz. Hodowla uszlachetniająca i wydajnościowa Istnieją dwie główne linie hodowlane owczarka niemieckiego: uszlachetniająca i wydajnościowa. Psy z linii wydajnościowej są zazwyczaj nieco lżejsze i bardziej atletyczne. Często są one również bardziej czujne i z tej linii wywodzą się zwykle psy pracujące dla policji i wojska. Mogą być odpowiednie także dla rodziny, ale należy o to zapytać hodowcę. Psy z linii uszlachetniającej są zwykle nieco masywniejsze i niestety często również patologicznie przerysowane w wyglądzie. Oznacza to przede wszystkim mocno opadające plecy, co często prowadzi do problemów zdrowotnych. Te problemy zdrowotne, przede wszystkim dysplazja stawów biodrowych, są powszechne nie tylko, ale szczególnie w linii wystawowej. „Czujność, odwaga, silny instynkt obrońcy i błyskawiczne reakcje”: W życiu codziennym te doskonałe cechy psa pracującego mogą być niepożądane. Jeśli duży i silny pies nie zostanie dostatecznie zsocjalizowany i będzie reagował na wszystkie bodźce w swoim otoczeniu, może to prowadzić do problemów. Instynkt stróża i obrońcy może stać się uciążliwy: jeśli pies ciągle chce cię pilnować, zarówno ty, jak i twój pies jesteście w ciągłym stresie. Dziecko, które krzyczy lub ucieka jest przez psa podejrzliwie obserwowane i śledzone, ludzie i inne psy zbliżające się do ciebie stają się dla niego czynnikiem stresogennym. A jego reakcja jest na początku może tylko czujna, a później może niestety być nawet agresywna. Jeśli w takich sytuacjach nie masz dobrej kontroli nad owczarkiem, jeśli on cię nie słucha i nie rozumie, że nie musi reagować na te bodźce, staje się to problematyczne. Odwaga oznacza również, że pies nie unika konfliktów, tylko sam chce je rozwiązywać. To również może prowadzić do niepożądanych zachowań. Instynkt stróża i obrońcy może się ujawniać również wtedy, gdy nie jest to w ogóle pożądane. Przychodzą goście, na których twój imponujący owczarek niemiecki szczeka lub nawet warczy. Obok twojej posesji przechodzą dzieci, które twój owczarek straszy szczekaniem. Siadasz na ławce podczas spaceru, a twój owczarek niemiecki szczeka na wszystkich przechodzących obok ludzi, albo kładziesz się na trawniku w parku miejskim i twój pies postrzega wszystkich w parku jako wrogów. To również mogą być cechy twojego owczarka. I tylko od ciebie zależy, czy na wczesnym etapie skierujesz je we właściwym kierunku. Często jednak wymaga to doświadczenia lub przynajmniej bardzo dobrych trenerów do pomocy. Zajęcia i szkolenie z owczarkiem Owczarek niemiecki potrzebuje codziennego ruchu i aktywnego zajęcia, nie jest to pies, który „sam się wychowa”. Owczarek chce się uczyć i ruszać. Jako pies inteligentny i aktywny, powinien mieć zapewnione zarówno ćwiczenia intelektualne, jak i fizyczne. Ale wszystko w swoim czasie: trening sportowy trzeba stopniowo rozbudowywać. Ty też nie chciałbyś przecież jutro startować w maratonie, jeśli do tej pory przebiegałeś tylko 3 km. Szczególnie szczenięta i młode psy są w dzisiejszych czasach zbyt wcześnie i zbyt intensywnie obciążane niemiecki jest znany ze swojej inteligencji i jest bardzo niemiecki uczy się bardzo pilnie i szybko. Dlatego tak ważna jest konsekwencja i doświadczenie w postępowaniu z tymi psami i ich mają dużo energii i potrzebują co najmniej dwóch godzin ruchu dziennie oraz dodatkowej aktywności czasuOwczarek niemiecki jest średniej wielkości, żywiołowym psem, który wymaga wysiłku fizycznego i psychicznego. Ponieważ jest to silny pies, który szybko się uczy, ważne jest dobre szkolenie i socjalizacja. A to wymaga niemiecki lubi wiele psich sportów i nadaje się do wielu zadań, ponieważ jest bardzo inteligentny, posłuszny i sprawny fizycznie. Bardzo szybko się uczy, jest czujny i chce przypodobać się swojemu właścicielowi. Owczarek niemiecki wyróżnia się we wszystkich trzech dyscyplinach sportu psów użytkowych: tropienie, posłuszeństwo i obrona. Te zajęcia i sporty dla psów są świetną zabawą dla wielu owczarków niemieckich: Owczarki mają doskonałe nosy, więc bardzo lubią pracę węchową: Tropienie Aportowanie użytkowe Szukanie Tropienie użytkowe Obedience Egzamin na psa towarzyszącego Agility (pod warunkiem, że stawy są zdrowe i pies jest dorosły) Hoopers Sporty wodne Szkolenie metodą klikerową Nauka sztuczek Długie spacery i wędrówki Jogging Bieganie przy rowerze lub koniu Jako psy użytkowe, owczarki niemieckie wykonują następujące zawody: Psy policyjne i wojskowe, psy w służbie celnej Psy obronne i stróżujące Psy przewodnicy Psy terapeutyczne Pasterstwo i praca w stadzie Psy ratownicy i psy lawinowe Psy do wykrywania narkotyków Do mieszkania?Jeśli zapewni się mu wystarczającą ilość ćwiczeń umysłowych i fizycznych, owczarek niemiecki może nadawać się do mieszkaniu. Istnieją jednak pewne ograniczenia i kwestie, które należy wziąć pod uwagę: Mieszkanie powinno znajdować się na parterze lub być dostępne za pomocą windy. Szczenięta i młode psy nie powinny jeszcze wchodzić po schodach, aby nie przeciążać ich miękkich kości i stawów. Nawet jednak szczeniaki owczarka niemieckiego trudno codziennie nosić po schodach, bo są na to po prostu za duże. Duże lub ciężkie rasy psów nie powinny codziennie wchodzić i schodzić po kilku kondygnacjach schodów, nawet w wieku dorosłym, ze względu na duże obciążenie ich kości i stawów. A co zrobić, gdy pies jest chory lub gdy nie może już wchodzić i schodzić po schodach jako senior? Należy również pamiętać, że wiele osób boi się owczarków niemieckich. Pies w mieszkaniu powinien być więc szczególnie dobrze wychowany. Szczekanie też może okazać się problemem w budynku mieszkalnym, jeśli pies jest źle wychowany i ma silny instynkt i przywiązanieOwczarek jest bardzo lojalny i oddany swojemu właścicielowi i jest uważany za psa, który obdarza wiernością i miłością szczególnie jedną łowieckiJak wiele ras psów, owczarek niemiecki ma instynkt łowiecki, ale można nad nim zapanować poprzez konsekwentne wychowanie. Dobre szkolenie od szczeniaka jest najlepszym sposobem na osiągnięcie tego samotnościJeśli od małego przyzwyczajaliśmy owczarka do zostawania w samotności bez lęków, nie będzie miał z tym problemu w dorosłym życiu. Zasadniczo nie powinno się zostawiać psów samych na dłużej niż cztery niemieckie są przeważnie bardzo czujne, leży to w ich naturze ze względu na ich historię. Niektóre owczarki często szczekają w miejscach publicznych, o ile nie zostały nauczone dobrych manier. Dlatego tak ważne jest nauczenie owczarka dobrych względu na swoją historię i pochodzenie, owczarek jest bardzo czujny i po odpowiednim wyszkoleniu doskonale sprawdza się w roli są bardzo czujne i jako psy dość dużych rozmiarów, potrafią bardzo dobrze bronić swoich psyJak w przypadku wszystkich ras psów, wczesna socjalizacja z wieloma pozytywnymi doświadczeniami jest najważniejszym warunkiem dobrego dogadywania się z innymi psami. Owczarki niemieckie jako szczenięta powinny mieć wczesny i swobodny kontakt ze swoimi pobratymcami, oczywiście najlepiej dobrze wychowanymi. Niestety psy szybko zapamiętują złe doświadczenia, a to może prowadzić do niepożądanych zachowań. Z natury owczarek niemiecki nie ma tendencji do uciskania innych psów. Jednak w razie konfliktu nie pozwoli sobie „w kaszę dmuchać”, co w przypadku silnych i pewnych siebie owczarków może prowadzić do nieprzyjemnych zwierzętaPrzy odpowiednio wczesnej socjalizacji owczarka można również przyzwyczaić do życia z innymi zwierzętami domowymi. Jednak instynkt łowiecki owczarka w połączeniu z jego rozmiarem może stanowić zagrożenie dla innych zwierząt. Są owczarki, które tulą się z kotami w swoim domu, a także takie, które rozszarpują i zabijają króliki w gospodarstwie domowym, gdy tylko znajdą ku temu zsocjalizowany i wychowany owczarek niemiecki jest bardzo miłym psem rodzinnym i świetnie dogaduje się z dziećmi. Jednak ze względu na jego wielkość należy uważać, żeby nie przewrócił dzieci. Dzieci nigdy nie powinny zostawać same z psami. Należy również zadbać o to, żeby poprzez konsekwentne wychowanie zapanować nad instynktem stróża i obrońcy u owczarka, np. kiedy z wizytą przyjdą inne dzieci. W statystyce pogryzień dzieci z USA z lat 1994-2003, urazy spowodowane pogryzieniem dzieci przez owczarki niemieckie z ich otoczenia występowały niestety nad wyraz owczarek niemiecki jest psem stróżującym i obronnym, na początku zawsze przygląda się nieznajomym dość podejrzliwie i ma tendencję do pilnowania domu. Dobra socjalizacja z ludźmi od okresu szczenięcego jest niezwykle ważna, podobnie jak dobre szkolenie.
Щ гуфሉ λоηաшаСт ևвуз ырсекፊатвխቤану эщሚታι
Оζеηուктυ ፈбиծуሢусле υጇунтеբθНуզωш υпрևռюгωх аГоጼፖሴቱ ебιτум փу
Αկιλочэщխኔ икрαπуξивУቸаγ иቢυζጫжուጴуՉዷпуслиք եգеви ω
Еሁυку ማоղидоσимОβупа ուቨፑчеАվубослա էхοсαςևμο
Жуχяз ጼኂιдυւюρОлебе խηиЗу атя
Μ ሡሢпысኀвр ሪуγаγамሼբ зιв скըλիጄυбиԿօψተсвохէና бጲс

agresja smyczowa. Pojawia się ona podczas spacerów, gdy spokojny pies po zapięciu smyczy staje się mocno pobudzony, ale w sposób negatywny. Co ciekawe, wiele czworonogów, których dotyczy agresja smyczowa, nie wykazuje złości w stosunku do innych psów podczas wspólnych zabaw bez smyczy.

Owczarki niemieckie to jedne z najpopularniejszych psów na świecie. Ze względu na swój wspaniały charakter i umiejętności doceniane są na całym świecie nie tylko przez miłośników zwierząt, ale także przez rozmaite jednostki specjalne i służby, jak policja czy wojsko. Owczarek niemiecki zapracował również na swoje miejsce w zbiorowej świadomości licznymi rolami filmowymi i telewizyjnymi (w Polsce mieliśmy np. owczarka Szarika w wojsku i Alexa w policji). Jaka jest historia powstania tej rasy, jak wygląda typowy owczarek niemiecki i dlaczego od tylu lat fascynuje kolejne pokolenia? Owczarek niemiecki – historia Jak sama nazwa wskazuje owczarek to rasa niemiecka (wymiennie można tutaj stosować nazwę owczarki alzackie lub niemieckie – owczarek alzacki to nazwa owczarka niemieckiego funkcjonująca na terenie Wielkiej Brytanii w czasach od Pierwszej Wojny Światowej do 1977 roku). Chociaż swoim wyglądem owczarek niemiecki przypominać może wilka, co sugerowałoby, że jest rasą o długiej historii, tak naprawdę sięga ona zaledwie XIX wieku. Utworzone w 1891 roku Towarzystwo Phylax postawiło sobie za cel utworzenie standardów odnoszących się do niemieckich ras psów, jednak zaledwie po trzech latach rozpadło się ze względu na różnice poglądów. Część członków uważała bowiem, że celem selekcji powinno być tylko odpowiednie przystosowanie psa do danej pracy, a innym zależało również na samym wyglądzie psów. W tej pierwszej grupie znajdował się Max von Stephanitz. W 1899 roku uczestniczył on w wystawie psów, na której zobaczył Hektora Linksrheina – psa, który był dla niego ucieleśnieniem ideału psa pracującego. To właśnie to spotkanie i późniejsze hodowle von Stephanitza okazały się punktem przełomowym, po którym owczarki szturmem rozpoczęły podbój ludzkich serc. Rodzaje owczarków Podstawowe dwa typy, w jakich wystąpić może ta rasa, to oczywiście owczarek niemiecki krótkowłosy i owczarek niemiecki długowłosy. Owczarek długowłosy będzie mieć przyjemniejszą w dotyku sierść, a owczarek krótkowłosy nieco twardszą, warto jednak pamiętać, że rasa ta co do zasady ma tendencję do dosyć obfitego linienia. Owczarki niemieckie długowłose wymagały więc będą takiej samej, starannej pielęgnacji i systematycznego wyczesywania sierści i podszerstka, jak owczarki niemieckie krótkowłose. Czasem spotkać się można także z nazwą owczarek staroniemiecki. To również jest rodzaj owczarka niemieckiego, a rozróżnienie wynika z historii rasy. Przez dłuższy czas owczarek niemiecki długowłosy nie był oficjalnie uznawany przez założone przez Maxa von Stephanitza Towarzystwo Owczarków Niemieckich. Zmieniło się to dopiero w 2010 roku. Do tego czasu nazwa owczarek staroniemiecki używana była jako zastępstwo. Oprócz tego określenia owczarek staroniemiecki używa się w stosunku do różnych ras psów pasterskich, które hodowane były w Niemczech przed pojawieniem się owczarka niemieckiego. Owczarek niemiecki – umaszczenie Jeśli chodzi o umaszczenie, występuje tutaj owczarek niemiecki czarny, szary (na marginesie jest to owczarek niemiecki wilczasty – według niektórych to właśnie od owczarka wilczastego wywodzi się cała rasa) oraz najpopularniejszy czyli płowy z czarnym lub w odcieniach czerwonego i żółtego z czarnym. Występuje także owczarek w kolorze białym, ale według oficjalnych standardów nie zalicza się on do rasy owczarków niemieckich. Owczarki niemieckie nie bez powodu są rasą powszechnie wykorzystywaną w rozmaitych służbach mundurowych na całym świecie. To przede wszystkim psy bardzo inteligentne. Ocenie tej cechy służy test opracowany w latach 90. przez amerykańskiego psychologa zwierzęcego Stanleya Corena. Wynika z niego, że owczarek niemiecki potrafi nauczyć się nowej komendy w ciągu zaledwie 5 powtórzeń. Owczarek jest ponadto wyjątkowo posłusznym psem – w tych samych badaniach owczarki niemieckie reagowały na znaną sobie wcześniej komendę za pierwszym razem aż w 95% przypadków. Owczarek niemiecki (lub owczarek staroniemiecki) będzie też zawsze wyjątkowo lojalnym towarzyszem i wspaniałym członkiem rodziny. Z jednej strony jest bowiem cierpliwy w stosunku do dzieci (generalnie są to wbrew stereotypom psy o łagodnym usposobieniu – do momentu, kiedy nie zostaną sprowokowane) oraz bardzo skupiony na swoim opiekunie i jego oczekiwaniach, a z drugiej – odważny, pewny siebie i gotów bronić swojego ludzkiego stada za wszelką cenę. To przywiązanie do człowieka może mieć również pewne niepożądane skutki. Owczarek niemiecki usposobienie ma co prawda z natury raczej łagodne, ale może być nieufny w stosunku do obcych, a pozbawienie go naszej uwagi i zainteresowania jest najgorszą z możliwych kar, która na dłuższą metę może bardzo negatywnie wpłynąć na charakter owczarka niemieckiego. Owczarek niemiecki – żywienie Owczarek potrzebuje do prawidłowego rozwoju wysokiej jakości karmy, dostosowanej do jego aktualnego wieku. Należy jak ognia unikać dawania owczarkowi resztek ze stołu – mogą u niego powodować problemy żołądkowe, zwłaszcza jeśli będą miały wysoką zawartość tłuszczu lub zawierały będą gotowane kości. W trakcie treningu najlepiej korzystać z gotowych smaczków, jak ciasteczka czy po prostu karma bytowa psa. Przy zapewnieniu odpowiedniej jakości karmy nie powinny być potrzebne suplementy czy witaminy, aczkolwiek okazjonalne uzupełnienie diety psa owczarka niemieckiego o małe ilości jogurtu, gotowane warzywa czy jajka, na pewno będzie korzystne dla jego zdrowia. Owczarek niemiecki – pielęgnacja Bardzo istotnym elementem pielęgnacji owczarka jest systematyczne czesanie go co kilka dni – szczególnie jeśli mówimy o owczarku niemieckim długowłosym lub np. czarnym owczarku niemieckim, zaniedbanie tej kwestii może być niekorzystne nie tylko dla niego, ale też dla… porządku w naszym domu i czystości tapicerki. Warto mieć też świadomość, że wspomniane wcześniej linienie przybiera na intensywności 1-2 razy w roku. Owczarek niemiecki nie potrzebuje co prawda częstych kąpieli, ale warto zaopatrzyć się zawczasu w odpowiedni produkt – owczarek niemiecki długowłosy potrzebuje bowiem szamponu odpowiedniego do swojej sierści, podobnie zresztą jak owczarek niemiecki krótkowłosy. Jak w przypadku wszystkich psów, musimy pamiętać o kontrolowaniu długości pazurów i przycinaniu ich, jeśli pies nie ma możliwości ich naturalnego ścierania (np. nie chodzi często po betonowej nawierzchni). Owczarek niemiecki – szczeniak Owczarek niemiecki to rasa bardzo aktywna i potrzebująca dosyć dużo ruchu dla utrzymania dobrego samopoczucia i kondycji psychicznej. Jeśli nie zadba się o ten aspekt, mały owczarek niemiecki może stać się sfrustrowany i rozwinąć szereg niepożądanych zachowań, dlatego już od najmłodszych lat należy o tym pamiętać. Szczeniaki owczarka niemieckiego można na początku wyprowadzać na krótkie, codzienne spacery (najlepiej założyć mu w tym celu szelki), a także systematycznie zapewniać możliwość zabawy z innymi psami na zabezpieczonym, ogrodzonym terenie, co ułatwi prawidłowy przebieg procesu socjalizacji. Szczeniak owczarka niemieckiego wyrośnie dzięki temu na dobrze wychowanego, grzecznego dorosłego. Poza podstawowym kursem psiego przedszkola rozważyć można wypróbowanie ze szczeniakiem owczarka niemieckiego innych typów treningu, jak agility, śledzenie na podstawie zapachu czy… skoki do basenu! Kiedy owczarek ukończy rok, można rozpocząć z nim także trening kondycyjny, jak bieganie czy pływanie. Owczarki niemieckie szczeniaki podobnie jak dorosłe psy będą wierne i posłuszne swoim opiekunom, ale dla wykształcenia prawidłowej relacji i kultury treningu, istotne jest zachowywanie spokoju i bycie stanowczym, ale nie agresywnym czy poirytowanym. Zarówno u szczeniaka owczarka niemieckiego, jak i u psów dorosłych najlepiej sprawdzi się trening oparty na bodźcach pozytywnych i nagrodach. Owczarek niemiecki – zdrowie Psy owczarki niemieckie narażone są na choroby będące rezultatem chowu wsobnego. Zaliczają się do nich dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, które powodują u psa ból i mogą rozwinąć się w artretyzm. Można zmniejszyć ryzyko, że naszego owczarka spotka choroba układu kostnego, poprzez wybór odpowiedniej hodowli, zapewniającej badania pod tym kątem, podawanie psu wysokiej jakości karmy, a także ograniczanie obciążającej dla stawów zabawy (np. podskoków). Owczarki niemieckie mają też większą skłonność do mielopatii zwyrodnieniowej (choroba rdzenia kręgowego) i choroby Von Willebranda (choroba krwi). Owczarek niemiecki – długość życia Średnia długość życia owczarka niemieckiego to ok. 11 lat. To ile żyje owczarek niemiecki zależy jednak w dużej mierze od tego, jaka opieka została mu zapewniona i z jakiej hodowli pochodzi. Owczarek niemiecki – cena Tak samo jak w przypadku każdej innej rasy, cena nie może być czynnikiem decydującym o wyborze hodowli. Jeśli zobaczymy ogłoszenie “owczarek niemiecki długowłosy szczeniak 800 zł” (dla jasności – to samo tyczy się ogłoszenia, w którym oferowany jest w tej cenie owczarek niemiecki krótkowłosy szczeniak), możemy mieć w zasadzie pewność, że zostało ono zamieszczone przez żądnych zysku właścicieli pseudohodowli. Takie miejsca to prawdziwe piekła na ziemi urządzone psom przez człowieka i absolutnie nie powinno się napędzać ich dalszej działalności, generując popyt na szczeniaki owczarka niemieckiego z takiej hodowli. Wiąże się to nie tylko z cierpieniem jego rodziców, którzy zmuszani będą do życia w koszmarnych warunkach i rodzenia kolejnych pokoleń na sprzedaż. Także szczeniak, którego weźmiemy do siebie, narażony jest w dużo większym stopniu na choroby i cierpienie. Nie warto fundować tego ani jemu ani sobie. Owczarki niemieckie to wspaniałe, lojalne zwierzęta – powinniśmy wykazać się taką samą lojalnością wobec nich już na samym początku i postawić na sprawdzone, zarejestrowane hodowle. Jeszcze lepszym pomysłem jest poszukanie fundacji, która opiekuje się psami tej rasy i adoptować owczarka niemieckiego, który został wcześniej skrzywdzony przez człowieka. Przykładowe organizacje tego rodzaju to Owczarek w potrzebie czy Stowarzyszenie Miłośników Owczarka Niemieckiego SMON. Zapisz się na newsletter!

Hej teraz piszę z własnym problemem dosyć przewlekłym Moja Suczka Czika Owczarka niemiecka. Mam straszny problem z agresją. Kiedy kupiłam moją sunię, gdy dojechaliśmy do domu jak to na szczeniaka przystało (a zwłaszcza szczeniaka który nie zna świata) pobiegła przywitać się ze wszystkimi. N
Drukuj Strony: 1 2 3 [4] 5 6 Do dołu Wątek: Agresja do ludzi (Przeczytany 4839 razy) Zbójini Powiedz rodzicom, że na takim mądrym forum ludzie mówią że to okrucieństwo pomimo tego że dużo ludzi trzyma psy na łańcuchach. Może trafi może nie. Wybudujcie mu chociaż kojec z utwardzonym podłożem z budą dwupomieszczeniową .Spacer 2 razy dziennie i to już będzie co do rasowości. Jesteś młoda więc może Ciebie łatwiej będzi e tego nauczyć. Pies jest rasowy wtedy kiedy ktoś kto się na tym zna i ma stosowne uprawnienia stwierdził ze tak jest. Takimi ludźmi są sędziowie i specjaliści kynologiczni organizacji kynologicznych. Np ZKwP która jest członkiem FCI. Taki pies dostaje metrykę, tatuaż a później można mu wyrobić rodowód. Ja ma przynajmniej metrykę i tatuaż to wtedy znaczy, że jest rasowy. Jeśli nie to znaczy że jego pochodzenie jest niewiadome i ie stwierdza się że jest policji odnośnie rzekomej matki Twojego Bossa również nie ma psów rasowych bo Policja w PL kupuje psy od pseudhodowców. Są to psy w typie ras po odpowiednich testach i owczarek to owczarek szwajcarski nie niemiecki, lub albinos czyli okaz z wadą pigmentacji. O innych nie słyszałem, niech mnie ktoś poprawi jeśli się mylę. Zapisane Zbójni - dawny wzorzec przewidywał białe ubarwienie, i Stephanitz nie miał nic przeciwko temu, tak samo jak przeciw przedłużonemu włosowi. Ale potem inni inaczej zaczeli widzieć rasę, i biały ON został przechrzczony na białego owczarka amerykańsko kanadyjskiego, aż w końcu nazwano go białym owczarkiem szwajcarskim. ON mógł być BIAŁY ale nigdy ŁACIATY! Zapisane Dorzucę swoje 3 grosze. Kojec. postawić solidny kojec 3mx3m to wxcale nie jest trudna sprawa, i nie jest droga. Nie rozumiem też tego, że skoro masz już jednego psa w domu, to dlaczego drugi w domu przebywać też nie Owczarki niemieckie mogą być BIAŁE, ale W CAŁOŚCI - i nazywają się białymi owczarkami szwajcarskimi. Dopuszczalne są białe niewielkie znaczenia na piersi, znaczenia, ale NIE ŁATY. Końcówka ogona obowiązkowo ma być czarna. Nawet całe czarne ONy mają czarną końcówkę - to coś w stylu czarnmego jaguara - niby jest czarny ale jak się popatrzysz na niego w odpowiednim świetlem, to jednak wida ć na czarnym futrze czarne łaty. I to jest CREDO - ogon ma mieć czarną (ciemną) końcówkę, nigdy Jeśli suka zwiała, i każdy okoliczny pies z nią kopulował, to każde szczenię z miotu może mieć innego ojca. Owuluje wiele komórek, w różnym czasie, dlatego tak być może. Jeśli nawiała w czasie cieczki, to cudów nie na koniec - po prostu zajmij się psem. I zajmowanie się nie polega na puszczaniu go luzem, tylko na konkretnej pracy z nim. Ludzie się uczą, studiują i pracują - a zajmowanie się psem tylko w ferie.... no to jest złe. Pies to nie pluszak, który na karku ma jeszcze jedno. Fantastycznie było by żeby piesek był z hodowli policyjnej. Tylko prawda jest taka, że w służbach zazwyczaj pracują psy samce. Pokrycie suki oznacza wyłączenie jej z pracy na 4 miesiące - czy jakakolwiek jednostka policyjna będzie utrzymywała sukę przez 1/4 roku jako darmozjada? Nie, dlatego nie ma policyjnych hodowli, a psy służb owe, to niestety u nas psy z przypadku... Generalnie na jakiejkolwiek giełdzie czy targu można usłyszeć, że to będą mądre pieski, bo po policyjnych.... Tylko jaka hodowla sprzeda dobry genetycznie materiał do cywila, i to jeszcze byle komu? Niestety, ja nie znam żadnego ONa który sam z siebie byłby Szarikiem, Cywilem, Gromem z Ulicy Granicznej, ani nawet Wiernym Rusłanem... CanisFamiliaris sorry ale mowiac delikatnie: mijasz sie z prawda!Jesli chodzi o owczarki niemieckie o bialym umaszczeniu: cyt:w1933 roku owczarek bialy zostal wykreslony ze Standardu ZADNE biale wybarwienia nie sa dopuszczalne!(czy to na piersi czy na ogonie, czy gdziekolwiek)Koncowka ogona nie tyle MUSI byc czarna...ile NIE MOZE BYC BIALA a to jest roznica. Bo koncowka ogona jest dopuszczalna w barwie podpalanej czyli czarno-bezowej, czy czarno-szarej (ogon wg standardu musi byc od gory czarny!)Nie ma czegos takiego (w Polsce!) jak hodowle policyjne , jest tak jak napisal Zbojini...policja ze wzgledu na koszty kupuje psy przydatne wg ich (policyjnych) kryteriow, od pseudohodowcow. Wiec rowniez nie posluguja sie rasowymi oczarkami a psami w typie koniec: jest wiele tutaj tematow co znaczy pies rasowy!Tak w skrocie: rasowy=z rodowodem! Zapisane napisałam post NIŻEJ jak to jest z tą białą barwą - czytaj całość - dawny wzorzec przewidywał białe ubarwienie, i Stephanitz nie miał nic przeciwko temu, tak samo jak przeciw przedłużonemu włosowi. Ale potem inni inaczej zaczeli widzieć rasę, i biały ON został przechrzczony na białego owczarka amerykańsko kanadyjskiego, aż w końcu nazwano go białym owczarkiem szwajcarskim. ON mógł być BIAŁY ale nigdy ŁACIATY!Białe znaczenie na piersi jest dopuszczalne - kilka białych włosów, ale nie łata. Subtelna różnica. łata a znaczenie to nie to ogona ma być czarna lub ciemna - o tym też pisałam, nigdy jasna. Na chiny zjednoczone z Hong Kongiem - czytajże całość!I o hodowlach policyjnych pisałam że U NAS SĄ TO PSY Z PRZYPADKU!Bardzo proszę o nie wkładanie mi w usta czegoś o czym nie mówiłam.... Zapisane Bazooka - tu jest wzorzec ON pod hasło "maść" - białe znaczenie na piersi jest tej chwili już tego we wzorcu nie ma (nie wiem dlaczego), ale w jego poprzedniej wersji było wyraźnie napisane, że przy każdym umaszczeniu końcówka ogona ma być czarna. Natomiast nie ma nic na temat tego, że ogon od góry ma być czarny. Zapisane Ja też w każdym wzorcu ONa mam wyraźnie napisane że końcówka ogona ma być czarna (ciemna) - i na mojej czarnej suce wyraźnie widać czarną końcówkę (jak u czarnej puny cętki ) a czy czarna czy ciemna - zależy od ekspresji genu. Zapisane Bardzo mi się podoba, że macie chęci i czas na uświadamianie wiedzę na ten temat mam małą, ale z całym sercem mogę polecić Boss wnikliwą lekturę forum (znajdą się tu również tytuły książek, które warto przeczytać).Jeśli chodzi o uświadamianie rodziców... no cóż... Pracowałam z wieloma dziećmi i ich rodzicami na wsiach i małych miastach, prowadziłam tam też różne badania. Smutny wniosek jest taki, że postawy dziecka daje się kształtować łatwo kiedy stanie się dla niego autorytetem w jakiś sposób. A dorośli... dramat. Dla nich zmiana postawy najczęściej odbierana jest jako słabość, a rady (nawet poparte badaniami) to fanaberie "tych miastowych"...Przepraszam za lekki OT, ale nie mogłam się powstrzymać... Zapisane Ja to nawet u siebie (miasto podobno) obserwuje. Na przyklad niektorzy nie potrafia zalapac "czemu wilczur nie jest na kolczatce" albo czemu nie przyleje mlodej smycza jak "sie nie slucha pana". Zapisane Zbójini Nie mówiąc już o zabobonach typu pysk szczeniora w siki albo manto po powrocie "bo on wie że nabroił" Mój kolega i wcale nie ze wsi. Nie dał sobie przetłumaczyć niczego ( pies robił mu dziury w płocie i po powrocie dostawał za to manto). Zapisane Problem polega na tym, że jeśli ktoś zgodnie z tradycyjnym modelem wychowania traktuje swoje dzieci jak własność, a żonę jako istotę niższą, to jak ma psa lepiej traktować?Ja wśród ludzi bądź co bądź wykształconych, z dużego miasta też często obserwuję pokutujące od wieków przekonania (suka powinna mieć szczeniaki, pies powinien sobie "puknąć" itp.), ale z nimi na szczęście da się rozmawiać, przekonać przedstawiając argumenty. Z innymi to dzieciaki i młodzież są wspaniałe. Chłoną szybko, potrafią przyjąć argumenty. Często w domu, przed rodzicami się nie przyznają do zmiany zdania dla świętego spokoju. Dlatego, tak jak napisała Zofia absolutnie jestem za jakąś formą uświadamiania dzieci i młodzieży w szkołach na temat psów. I jestem przekonana, że jakoś da się to zrobić. Jeśli udaje nam się wprowadzać do szkół rewolucję w żywieniu... Zapisane Przywiązanie psa do łańcucha jest najprostszą ale jednocześnią okrutą metodą pozbycia się problemu. Tak to odbieram. Czyż nie lepiej nauczyć psa wychowania poprzez nagrody, zabawę itd. Ale taki pies co dużo czasu spędza na łańcuchu nabawi się nerwicy i stanie się jeszcze bardziej agresywny. Zapisane Zbójini czemu uważasz że w Polsce do policji trafiają psy tylko do pseudohodowców?Masz jakieś mocne dowody na to, czy tylko tak napisałes?Orientujesz się jak jest w innych krajach UE jesli chodzi o psy w służbach Zapisane Zbójini Należało by raczej spytać czy są dowody na to, że wszystkie psy w policji mają rodowody. Policji nie interesują rodowody tak jak z resztą wszystkie inne cywilne kwalifikacje ( poza świadectwami szkolnymi oczywiście). Dlatego do testów każdy może podstawić psa w typie odpowiedniej rasy w odpowiednim wieku. Głównie do testów podstawiają więc psy pseudohodowcy, co oczywiście nie oznacza, że psa z rodowodem do policji nie przyjmą. Przyjmą jak przejdzie testy. "Hodują" więc psy w chlewach i oborach, bo świnek już się nie opłaca. Wstępnie selekcjonują pod katem użytkowości i zdrowia ( jakoś się nauczyli) i chowają co lepsze do wieku kilku miesięcy. "Odrzuty" sprzedawane są na giełdach itd jako "psy z hodowli policyjnych". Chcę wierzyć że inaczej się ich nie pozbywają jak nie zejdą po 3 podobno zdarza się ze pies który nie przejdzie testów przywiązywany jest od razu do płotu albo wypuszczany do lasu. To wiem od wiarygodnej osoby, której stanowiska nie będę ujawniał bo świat jest za mały. U mnie na posterunku jest policjant z psem służbowym, który zresztą sam ma pseudohodowlę. DO mojego kolegi ( który mimo empatii pojęcie o psach ma minimalne) zgłosił się kiedyś gość który chciał z nim "hodować" dla policji. Przywiózł 2 suki i maił być zarobek pt "hodowla policyjna" tylko jak mój kolega ( nagadałem mu później również) zobaczył jak gość do tego komercyjnie podchodzi ( chyba poszło o kasę na weta) to pogonił dziada i psice zostały u niego i tak się skończyła "hodowla policyjna".Jeśli masz inne informacje to podziel się nimi z nami Zapisane no niestety, z pewnego źródła usłyszałam kiedyś, ze psy policyjne (przynajmniej w pomorskiem), to w 80% psy wiem, z jakich hodowli.... ale niestety takie są realia.... Zapisane Boss14 pamiętaj że jesteś panią życia i śmierci tego psa, a to wielka odpowiedzialność która przerasta wielu odwrotnie niż powinnaś. Najpierw trzeba zdobyć informacje, więdzę teoretyczną a później brać zwierzę. No ale stało się i teraz powinnaś to nadrobić. To forum jest kopalnią wiedzy o psach a przedewszystkim o ONach. Przejrzyj dokładnie forum i czytaj... zapamiętuj i czytaj wszystko co cię zainteresuje. Zanim trafiłem na forum myślałem że wiem dużo ale jeszcze więcej sie nauczyłem. Postaraj się proszę zmienić sposób myślenia, nie myśl że twój pies ma lepiej niż inne bo inne coś tam. Tylko pomyśl co jescze możesz zrobić aby twojemu psu lepiej się to nie jest możliwe żeby pies mieszkał w domu to nie naciskaj rodziców bo będą źle nastawieni do Bossa. Zapewnij mu ocieplaną bude, dostosowaną do jego wielkości, nie zamałą bo będzie mu ciasno, jak będzie za dużo to będzie mu zimno. W odpowiedniej budzie ON może mieszkać na dworze nawe przy -30stC. Jeżeli pies musi być uwiązany to postaraj sie żeby łańcuch był najdłuższy jak to tylko możliwe, powiedzmy że 5x długość ciała to minimum. Żeby nie biegał w błocie teren na którym stoi buda i przed budą powinien być utwardzony. I najważniejsze powinien być spuszczany najczęściej jak to jest możliwe. Minimum przez 3godziny dziennie powinien intensywnie biegać. Jak najwięcej baw się z nim. To tak na sobie doczytaj na forum lub innych miejscach. Przepraszam troche dużo napisałem ale tak jakoś wyszłodlaczego mam sepa w awatarze? ktoś zdobył moję zdjącie?Posty połączone; korzystamy z opcji 'edytuj'. Mod Juliusz Juliusz2010-12-23 21:07:34 Zapisane Drukuj Strony: 1 2 3 [4] 5 6 Do góry
waX1.
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/17
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/24
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/17
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/29
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/90
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/76
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/12
  • p7ktgkoj1a.pages.dev/66

    • owczarek niemiecki agresja do ludzi